Ταλίν, Εσθονία 2019

30/4/2019

Φτάσαμε στο αεροδρόμιο του Ταλίν στις 9.30 πετώντας από τη Ρίγα σε μια πτήση που κράτησε λιγότερο από 50 λεπτά. Στη συνέχεια πήραμε το λεωφορείο, το οποίο είναι δωρεάν για τους Εσθονούς (το Ταλίν είναι η πρώτη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που προσφέρει δωρεάν υπηρεσία λεωφορείων, τραμ και τρόλεϊ εντός των ορίων της πόλης), 2 € για τους μη Εσθονούς πολίτες και 1 € αν κατεβάσεις την εφαρμογή! Και να’μαστε, σε άλλη μια όμορφη πρωτεύουσα της Βαλτικής! Η εξερεύνησή μας ήταν ως επί το πλείστον εντός των ορίων της παλιάς πόλης η οποία μας έδωσε την εντύπωση ότι βρισκόμασταν σε έναν άλλο αιώνα! Είναι γεμάτη από εξαιρετική αρχιτεκτονική κρυμμένη μέσα στα στενά δρομάκια της! Η εισροή των τουριστών από όλο τον κόσμο έχει φέρει μια ζωντανή ατμόσφαιρα και φυσικά πολλές παροχές.

Μπήκαμε διασχίζοντας την πύλη Viru στα νότια της Παλιάς Πόλης.

Η πύλη Viru στα νότια της Παλιάς Πόλης

Οι πλακόστρωτοι δρόμοι ήταν γεμάτοι ζωή, παρόλο που ήταν ακόμα νωρίς το πρωί! Περπατούσαμε αμέριμνα επιλέγοντας κάθε φορά το στενότερο και πιο ήσυχο δρομάκι και με αυτόν τον τρόπο πέσαμε πάνω στο Choco, τη σοκολατερί του Pierre, κρυμμένη μέσα σε μια όμορφη αυλή! Το περίεργο, μποέμικο στυλ της και το άρωμα της σοκολάτας μας έκαναν να ξεχάσουμε τις θερμίδες! Γευστική σοκολάτα σε οποιαδήποτε μορφή ακόμη και για τον πιο εκλεκτικό ουρανίσκο!

H σοκολατερί του Pierre!

Το διαμέρισμά μας ήταν πολύ βολικά τοποθετημένο έξω από την βορειοδυτική πύλη της Παλιάς Πόλης. Κάναμε check-in, αφήσαμε τις αποσκευές μας και βγήκαμε προς αναζήτηση ενέργειας! Αποφεύγουμε πάντα τα τουριστικά εστιατόρια και ως εκ τούτου απορρίψαμε εντελώς την ιδέα να γευματίσουμε στα δημοφιλή εστιατόρια του κέντρου της Παλιάς Πόλης. Το Torokse Talupood-Kohvik ήταν πολύ κοντά στο διαμέρισμά μας και η ιδέα να δοκιμάσουμε σπιτική τοπική κουζίνα ακουγόταν πολύ δελεαστική! Οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού είναι μια οικογένεια και όταν μπαίνεις σε ενημερώνουν τι έχουν μαγειρέψει εκείνη την ημέρα. Έχουν συνήθως ένα μενού από 4 ή 5 πιάτα και αυτό είναι όλο! Το φαγητό σερβίρεται σε ένα χώρο που μοιάζει με το σαλόνι της οικογένειας, με καναπέδες και πολυθρόνες σε ρουστίκ στυλ. Δοκιμάσαμε μια τοπική σούπα και δύο διαφορετικά πιάτα με χοιρινό, συνοδευμένα από πατάτες και αγγούρι. Εξαιρετικές επιλογές για να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας προτού ξεκινήσουμε πάλι προς την Παλιά Πόλη.

Δεν είναι καθόλου περίεργο το γεγονός ότι αυτή η γειτονιά με τα μεσαιωνικά κτίρια, τις θαυμάσιες εκκλησίες και τους πύργους προσελκύει τόσους πολλούς τουρίστες! Τα τείχη της είναι σχεδόν άθικτα, καθιστώντας την μια από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις στην Ευρώπη.

Τα τείχη της Παλιάς Πόλης είναι άριστα διατηρημένα

Τα τείχη της Παλιάς Πόλης είναι άριστα διατηρημένα

Το πιο δημοφιλές αξιοθέατο είναι η πλατεία του Δημαρχείου με το Δημαρχείο και τον Πύργο. Το Δημαρχείο του Ταλίν είναι το παλαιότερο δημαρχείο της Βόρειας Ευρώπης και το μόνο διατηρημένο σε γοτθικό στυλ. Η πλατεία κυριολεκτικά σφύζει από ζωή! Μπορείς να ακούσεις εκεί όποια γλώσσα θέλεις! Είναι γεμάτη με καφέ και εστιατόρια όπου νεαροί Εσθονοί σερβίρουν φορώντας παραδοσιακές φορεσιές.

Νεαρή Εσθονή με την τοπική παραδοσιακή φορεσιά της

Περπατώντας στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης

Ανηφορίζοντας στον λόφο Toompea φτάσαμε σε μία από τις πολλές πλατφόρμες με θέα της Παλιάς Πόλης, την Kohtuotsa.

Άποψη της Παλιάς Πόλης από την Kohtuotsa

Κόκκινες στέγες περιέβαλλαν την εκκλησία του Αγίου Όλαφ που ξεχώριζε. Λέγεται ότι ήταν το ψηλότερο κτίριο του κόσμου από το 1549 έως το 1625. Και στο βάθος, ο κόλπος της Φινλανδίας, το ανατολικότερο κομμάτι της Βαλτικής Θάλασσας. Περιπλανώμενοι στο λόφο Toompea πέσαμε πάνω τον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Μαρίας, την παλαιότερη εκκλησία στο Ταλίν.

Ο Καθεδρικός της Αγίας Μαρίας

Αλλά το πιο όμορφο μέρος της ημέρας ήταν στην πλατφόρμα θέας Piiskopi όπου είδαμε ένα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα λίγα λεπτά πριν την εννιά!

Μαγικό ηλιοβασίλεμα στο Piiskopi

Κατηφορίζοντας το λόφο βρεθήκαμε μπροστά στον Καθεδρικό Aleksander Nevski ο οποίος είχε εγκαταλειφθεί κατά τη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου, αλλά αναστηλώθηκε μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Εσθονίας το 1991.

Ο Καθεδρικός Aleksander Nevski

Περπατώντας προς τα νότια φτάσαμε στον Danish King’s Garden, που είναι η γενέτειρα της σημαίας της Δανίας! Ο θρύλος λέει ότι κατά τη διάρκεια της εισβολής της Δανίας στην Εσθονία, σε αυτό το σημείο άνοιξαν οι ουρανοί και έπεσε μια κόκκινη σημαία με ένα λευκό σταυρό! Έτσι κάθε χρόνο γιορτάζεται εδώ η Ημέρα της Δανικής σημαίας. Ο κήπος είναι διακοσμημένος με γλυπτά απρόσωπων μοναχών. Κάπως ανατριχιαστικά πρέπει να παραδεχτώ!

Danish King’s Garden

Danish King’s Garden

Συνεχίζοντας να κατηφορίζουμε το λόφο, βγήκαμε από την Παλιά Πόλη και φτάσαμε στην Πλατεία Ελευθερίας με τη χαρακτηριστική Victory Column στα δυτικά – στη μνήμη του πολέμου της Ανεξαρτησίας – και την Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στα ανατολικά. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, ειδικά έχοντας περπατήσει στα γραφικά σοκάκια της Παλιάς Πόλης νωρίτερα!

Η Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στην Πλατεία Ελευθερίας

Η Victory Column στην Πλατεία Ελευθερίας

Είχε ήδη σκοτεινιάσει όταν φτάσαμε πάλι στην πλατεία του Δημαρχείου η οποία φαινόταν τελείως διαφορετική κάτω από τα αμυδρά φώτα, πολύ μυστηριώδης και μαγική!

Νυχτερινή άποψη της Πλατείας του Δημαρχείου

Νυχτερινή άποψη της Πλατείας του Δημαρχείου

1/5/2019

Σήμερα ξεκινήσαμε την ημέρα μας έξω από τα τείχη. Περπατήσαμε παράλληλα με αυτά, ακριβώς δίπλα στους πολυάριθμους πύργους τους και φτάσαμε στη Snelli Tiik, μια πανέμορφη λίμνη στην καρδιά της εσθονικής πρωτεύουσας! Ένας μικρός παράδεισος γεμάτος πράσινο και χώρους αναψυχής κάτω από τη σκιά! Περιττό να πω πόσο καθαρά και ήσυχα ήταν όλα! Το ιδανικό μέρος για χαλάρωση ή αθλητισμό. Για τα οποία εμείς δεν είχαμε φυσικά χρόνο!

Η λίμνη Snelli Tiik στην καρδιά του Tallinn

Η λίμνη Snelli Tiik στην καρδιά του Tallinn

Μπήκαμε στην Παλιά Πόλη για άλλη μια φορά για να περιπλανηθούμε στα γραφικά σοκάκια της! Πολύ γρήγορα ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στον 21ο αιώνα και γίνεσαι  μέρος της παλιάς ιστορίας της! Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη του. Τα πάντα είναι αναστηλωμένα και αναπαλαιωμένα,  κάθε κτίριο, κάθε πόρτα! Πρόσθεσε σε αυτό μερικές νότες  κλασσικής μουσικής που έπαιζαν οι πλανόδιοι μουσικοί και θα πάρεις μια γεύση του πώς είναι να βρίσκεσαι εκεί!

Η πόρτα του κτιρίου της Αδελφότητας Blackheads

Στα στενά σοκάκια της Παλιάς Πόλης

Για να ρίξουμε μια ματιά στα τείχη από μέσα, μπήκαμε χωρίς να το πολυσκεφτούμε σε έναν από τους τρεις πύργους που είναι ανοιχτοί για τους επισκέπτες στη βορειοδυτική πλευρά της Παλιάς Πόλης. Εδώ ανεβήκαμε και εξερευνήσαμε τους πύργους που ξυπνούσαν εικόνες γενναίων ιπποτών, περπατήσαμε στα τείχη (που ξύπνησαν την ακροφοβία μου!) και απολαύσαμε μια μαγική θέα από κόκκινες κεραμοσκεπές με την εκκλησία του Αγίου Όλαφ να δεσπόζει στον ουρανό!

Χαρακτηριστικοί πύργοι περιβάλλουν την Παλιά Πόλη

Περπατώντας πάνω στα τείχη

Περπατώντας πάνω στα τείχη

Επιστρέφοντας στο ασφαλές έδαφος, ο δρόμος μας οδήγησε ακούσια και πάλι στην πλατεία του Δημαρχείου, όπου οι τουρίστες σαν σμήνη είχαν γεμίσει τα τουριστικά εστιατόρια! Δεν είναι για μας αυτό το φαγητό όμως. Θέλουμε κάτι πιο αυθεντικό! Αφήσαμε την Παλιά Πόλη και κατευθυνθήκαμε προς τα δυτικά προς την Telliskivi Creative City, που βρίσκεται σε ένα πρώην βιομηχανικό συγκρότημα.

Telliskivi Creative City

Telliskivi Creative City

Telliskivi Creative City

Telliskivi Creative City

Την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, επιδιόρθωναν βαγόνια τρένων εδώ. Σήμερα, αποτελεί μια πλατφόρμα κοινοτικής δημιουργίας για την Εσθονία με ένα ξεχωριστό βιομηχανικό στυλ. Όπως είπαν κάποτε σε έναν δημοσιογράφο: “Κατασκευάζουμε μια αυτοδύναμη πόλη. Μια πόλη όπου τα άτομα, αν και διαφορετικά, μοιράζονται ένα όραμα για το πώς πρέπει να είναι μια φιλική, ανοιχτή και δημιουργική κοινότητα”. Και αυτή η ιδέα έχει πιάσει καθώς η κοινότητα σήμερα φιλοξενεί 250 εταιρείες, 1500 άτομα και ένα εκατομμύριο επισκέπτες! Με το δικό της Street Food Festival, την υπαίθρια αγορά, τις συχνές συναυλίες (600 ετησίως!) και το πειραματικό θέατρο, αυτό το μοναδικό πολιτιστικό μέρος είναι γεμάτο από θετική ενέργεια! Η επιλογή μας σε αυτή τη σύγχρονη αστική περιοχή ήταν το εστιατόριο F-hoone που στεγάζεται σε ένα βιομηχανικό κτίριο 100 ετών. Τα πιάτα του ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και η ατμόσφαιρα ήταν πολύ χαλαρή. Μια εξαιρετική επιλογή γενικά!

Αυτή ήταν η τελευταία μας μέρα στο Ταλίν. Σίγουρα, δεν ήταν αρκετός ο χρόνος για να τα δούμε όλα, αλλά ήταν αρκετός για να πάρουμε μια μικρή γεύση αυτού του προορισμού που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείς!

Άποψη των τειχών τη νύχτα